به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این تیم تحقیقاتی دریافته اند که این سلول های کشنده ذاتی برای رد پیوند سلول های مغز استخوان  و پاسخ ایمنی گریز، طی سندرم شوک سمی حیاتی هستند. این یافته ها زمانی حاصل شد که این محققین نشان دادند که پروتئینی به نام MCL-1 برای بقای سلول های کشنده ذاتی حیاتی است. این یافته می تواند برای این مطلب که چگونه سلول های کشنده ذاتی را برای مبارزه با سرطان دستکاری کنیم استفاده شود. در واقع آن ها بر این باورند که پروتئین MCL-1 را می توان برای افزایش یا کاهش سلول های کشنده ذاتی در  درمان بیماری های مختلف هدف قرار داد. این سلول های کشنده ذاتی شکارچی های ایمنی هستند و بدن را در جست و جوی مهاجمین خارجی مانند ویروس ها به نوعی تمیزکاری می کنند، هم چنین این سلول ها تغییراتی که در سلول های ما همراه با سرطان اتفاق می افتد حس می کنند. دکتر هانتینگتون می گوید:سلول های کشنده ذاتی برای مبارزه با سلول های توموری مهاجم که از جایگاه اصلی سرطان پراکنده شده اند ضروری هستند و پروتئین MCL-1 برای زنده نگه داشتن سلول های کشنده ذاتی کاملا ضروری است. بدون وجود سلول های کشنده ذاتی، بدن قادر به تخریب متاستاز ملانوما نیست و سرطان به ریه ها متاستاز می کند.

از یافته های دیگر این مطالعه این است که این سلول های کشنده ذاتی نقش مهمی را در مرگ ناشی از شوک سمی(سپسیس) و رد پیوندهای مغز استخوان ایفا می کنند. این سلول ها منجر به پاسخی می شوند که به موجب آن سلول های بنیادی در پیوندهای مغز استخوان رد می شوند.

پایان مطلب/